Mišljenja smo da je ova mogućnost zasnovana na Zakonu i može dati određene rezultate, jer marketinški zvuči atraktivno, u smislu privlačenja investicija. Nešto drugačiji pristup, koji razmatraju neke druge jedinice lokalne samouprave je da se, imajući u vidu potrebu obezbeđivanja sredstava za uređivanje građevinskog zemljišta, doprinos za stambene i poslovne objekte u određenom manjem iznosu zadrži, a da jedinični iznos za poslovne objekte ne bude viši od iznosa za stambene, jer stambeni objekti obavezuju opštinu na veća ulaganja od poslovnih.

Izuzetak su stambeni objekti, za koje se ne mogu utvrđivati dodatna umanjenja pored onih koja su predviđena Zakonom, mada i za tu namenu objekata jedinica lokalne samouprave ima pravo da utvrdi.

Ovlašćenje za lokalnu samoupravu, utvrđeno Zakonom, da odredi koeficijente, bez propisivanja minimuma, omogućava da koeficijenti iznose nula, čime se isključuje obaveza plaćanja doprinosa za uređivanje građevinskog zemljišta. Iz važećih odredaba Zakona može se zaključiti da je lokalnoj samoupravi dozvoljeno da koeficijente odredi tako da oni iznose nula, čime se i sama obaveza plaćanja doprinosa za uređivanje građevinskog zemljišta svodi na nulu, odnosno oslobođenje od obaveze.

Smatramo da je u okviru jedne namene moguće utvrditi dodatna umanjenja za pojedine vrste objekata, sem kada se radi o stambenim objektima. U slučaju stambenih objekata, moguće je definisati da je individualna stambena izgradnja druga vrsta namene u odnosu na kolektivnu, pa na osnovu toga propisati različite koeficijente namene.

Odlukom jedinice lokalne samouprave je moguće, na osnovu člana 97. stav 7. Zakona, urediti metod valorizacije u slučaju plaćanja doprinosa na rate, kao i druga pitanja značajna za obračun i plaćanje doprinosa za uređivanje građevinskog zemljišta. Smatramo da to uključuje i način valorizacije iznosa doprinosa u slučaju proteka dužeg vremenskog perioda između trenutka obračuna doprinosa i trenutka plaćanja, što bi se primenjivalo i na situacije kada se plaćanje vrši jednokratno.

Mišljenja smo da je umanjenje iznosa doprinosa po osnovu broja zaposlenih radnika u vezi sa tom investicijom dozvoljeno i da je to upravo vrsta kriterijuma koji je zakonodavac imao u vidu u vezi sa odredbom kojom se predviđa mogućnost da jedinica lokalne samouprave predvidi dodatne pogodnosti za investitore.

Drugi mogući kriterijum koji se navodi je nedozvoljen jer, s jedne strane, stavlja u povoljniji položaj investitore koji su kupili zemljište u javnoj svojini u odnosu na investitora koji je zemljište kupio od privatnog vlasnika, a imajući u vidu da se radi o vrsti pogodovanja koja nije u skladu ni sa pravilima EU o zaštiti konkurencije. Pored toga, ovaj kriterijum nedozvoljenim čini i nemogućnost utvrđivanja da je kupoprodajna cena bila viša nego na drugim lokacijama, kao i nemogućnost normiranja jedne takve odredbe.

U skladu sa članom 97. stav 7. Zakona, doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta se ne obračunava za linijske infrastruktune objekte, uključujući i gasovode.

Doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta za izgradnju višeetažnih podzemnih garaža se ne obračunava, u skladu sa članom 97. stav 8. Zakona. Izuzetak od ovog pravila je propisan ako se ovaj prostor koristi u komercijalne svrhe, kada se iznos doprinosa obračunava u skladu sa opštim aktom jedinice lokalne samoprave.

Iznos zakupa se ne obračunava, u smislu da je davanje zemljišta u zakup za izgradnju objekata moguće samo izuzetno (član 86. Zakona o planiranju i izgradnji). Određivanje iznosa zakupa za realizaciju projekata javno-privatnog partnerstva, odnosno koncesije, se vrši u skladu sa Zakonom o javno-privatnom partnerstvu i koncesijama.

U skladu sa članom 97. stav 8. Zakona, doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta se ne obračunava ni za komercijalne skladišne objekte.

Kablovska telekomunikaciona infrastruktura spada u infrastrukturne objekte za koje se ne obračunava doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta. Ne smatra se objektom komunalne infrastrukture onaj objekat kablovske telekomunikacione infrastrukture za koji građevinsku dozvolu izdaje nadležno ministarstvo, odnosno organ autonomne pokrajine (objekti elektronskih komunikacija, odnosno mreža, sistemi ili sredstava koja su međunarodnog i magistralnog značaja i oni koji se grade na teritoriji dve ili više jedinica lokalne samouprave).

Nije neophodno da investitor obavlja proizvodnu delatnost u momentu podnošenja zahteva za izdavanje rešenja o građevinskoj dozvoli da mu se ne bi obračunao doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta, već se to čini na osnovu zahteva investitora u kome se navodi namena objekta. Ako se, nakon izdavanja građevinske dozvole, objekat bude koristio za drugu namenu, nastupa obaveza plaćanja doprinosa, u skladu sa odlukom jedinice lokalne samouprave.