U ovakvim situacijama je moguće zaključiti ugovor sa investitorom na osnovu Zakona o planiranju i izgradnji,  bez primene Zakona o javno-privatnom partnerstvu i koncesijama,  jer u ovom odnosu nema bitnih elemenata javno-privatnog partnerstva (dugoročnost saradnje između javnog i privatnog partnera, obaveza privatnog partnera da preuzme održavanje javne infrastrukture, odnosno obavljanje usluga od javnog značaja i sl.). Pre zaključivanja ugovora iz člana 92. Zakona ne sprovodi se postupak propisan  Zakonom o javnim nabavkama, jer se tim ugovorom ne vrši javna nabavka, već se investitor obavezuje da finansira određene radove u zamenu za umanjenje iznosa doprinosa. Izuzetak od navedenog bila bi situacija kada bi investitor izvodio radove i kada bi za to, pored toga što bi imao pravo na umanjenje iznosa doprinosa, bila predviđena nadoknada investitoru od strane opštine do pune cene za izvedene radove.

Pitanje koje se postavlja je kako ugovorom odrediti vrednost radova radi umanjenja iznosa doprinosa, ako ih investitor ne finansira u novcu, već npr. obezbeđuje plansku ili tehničku dokumentaciju ili izvođenje radova. Tada bi se u proceni iznosa ulaganja investitora opština morala osloniti na procene iz programa uređivanja građevinskog zemljišta, odnosno na procenu ovlašćenog sudskog veštaka u pogledu vrednosti radova koje će investitor izvesti.

Ne, članom 92. propisane su sve aktivnosti koje spadaju u pripremanje i opremanje građevinskog zemljišta, u skladu sa odredbom člana 93. Zakona.

Zakon ne predviđa ograničavanje mogućnosti finansiranju pripremanja i opremanja građevinskog zemljišta sredstvima fizičkih ili pravnih lica na zemljište u javnoj svojini. Pri tome, treba imati u vidu odredbu člana 92. stav 3. tačka 6) o jedinici lokalne samouprave kao investitoru. To znači da jedinica lokalne samouprave mora imati odgovarajuće pravo na zemljištu na osnovu koga se može utvrditi aktivna stranačka legitimacija JLS, odnosno utvrditi svojstvo investitora, kao i da to pravo, naročito u slučaju izgradnje objekata infrastrukture, ne mora biti pravo svojine na zemljištu.

Određivanje iznosa zakupa za realizaciju projekata javno-privatnog partnerstva, odnosno koncesije, se vrši u skladu sa Zakonom o javno-privatnom partnerstvu i koncesijama.

Kablovska telekomunikaciona infrastruktura spada u infrastrukturne objekte za koje se ne obračunava doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta. Ne smatra se objektom komunalne infrastrukture onaj objekat kablovske telekomunikacione infrastrukture za koji građevinsku dozvolu izdaje nadležno ministarstvo, odnosno organ autonomne pokrajine (objekti elektronskih komunikacija, odnosno mreža, sistemi ili sredstava koja su međunarodnog i magistralnog značaja i oni koji se grade na teritoriji dve ili više jedinica lokalne samouprave).

Smatramo da je u okviru jedne namene moguće utvrditi dodatna umanjenja za pojedine vrste objekata, sem kada se radi o stambenim objektima. U slučaju stambenih objekata, moguće je definisati da je individualna stambena izgradnja druga vrsta namene u odnosu na kolektivnu, pa na osnovu toga propisati različite koeficijente namene.

Nije neophodno da investitor obavlja proizvodnu delatnost u momentu podnošenja zahteva za izdavanje rešenja o građevinskoj dozvoli da mu se ne bi obračunao doprinos za uređivanje građevinskog zemljišta, već se to čini na osnovu zahteva investitora u kome se navodi namena objekta. Ako se, nakon izdavanja građevinske dozvole, objekat bude koristio za drugu namenu, nastupa obaveza plaćanja doprinosa, u skladu sa odlukom jedinice lokalne samouprave.

Moguće je predvideti dva ili više različita umanjenje iznosa doprinosa, odnosno predvideti druge dodatne olakšice za investitore. Napominjemo da je članom 97. Zakona zabranjeno jedinici lokalne samouprave da svojim opštim i pojedinačnim aktom umanji obim prava koje ima investitor u odnosu na obim prava  koji je utvrđen Zakonom. Jedinica lokalne samouprave može predvideti i posebna umanjenja za pojedine vrste objekata, uključujući i puno oslobođenje od obaveze plaćanja doprinosa.